Hoe de "kracht van verandering"kan veranderen !
30-10-2015 08:55
Wanneer kandidaten naar de kiezer trekken doen zij dat met een verkiezingsprogramma waarin zij hun doelen voorleggen aan de kiezer.
Op basis van die doelen worden kandidaten op een lijst verkozen.
De kiezer gaat er van uit dat de programmapunten waarvoor hij/zij gekozen ook zo worden uitgevoerd. Enige rechtlijnigheid wordt verwacht van kandidaten.
Zo werd Peter Lacres verkozen op een lijst die ‘de kracht van verandering’ als slogan hanteerde en daarmee afstand nam van een aantal beslissingen die door de toenmalige Cd&V-meerderheid werden genomen. Het behoud van de bibliotheek in Bellingen was er daar één van.
Al in december 2013 toont Peter Lacres echter dat van enige rechtlijnigheid bij hem geen sprake is. Hij stemt samen met Cd&V een eerste keer mee tegen een voorstel van het College van Burgemeester en Schepenen, waarvan hij nota bene zelf deel uitmaakt. Wij zijn dan nog geen 12 maanden ver in de legislatuur!
Achteraf bekeken was Peter Lacres vermoedelijk dan reeds ‘overgelopen’.
Vanaf dan is zijn stemgedrag ook regelmatig vóór projecten waarvan hij tijdens de verkiezing zei dat hij er tegen was. Zijn eigen verkiezingsbeloftes zijn al lang niets meer waard. Geen man van zijn woord dus…
Hij toont ook geen enkele daadkracht wanneer de financiële toestand van de gemeente zodanig is dat besparingen nodig zijn. Hij laat de kastanjes door een ander uit het vuur halen en doet zelf geen enkele inspanning. Besturen is soms ook moeilijke en harde keuzes maken. Het was onze visie en onze belofte om de financiële gezondheid van de gemeente zwaar te bewaken. Peter Lacres denkt echter alleen maar na over hoe hij zichzelf in de spotlight kan zetten zonder enige visie op lange termijn.
Hij gaat wel stellen dat er binnen de meerderheid geen visie is. Nochtans worden er jaarlijks meerjarenplannen en begrotingen opgemaakt waarin die visie wordt verwoord en die het gevolg zijn van intense gesprekken binnen het College en met de administratie. Die visie is eigenlijk het resultaat van de verkiezingsprogramma’s van LBV en NVA, niets meer en niets minder. Peter Lacres is tijdens die besprekingen echter niet steeds ‘aanwezig’. Tja, dan weet je inderdaad niet wat de visie is…
Die afwezigheid van elementaire kennis blijkt ook uit zijn warm en koud blazen. De ene keer stemt hij vóór een project, de andere keer tegen datzelfde project. De ene keer zegt hij vóór verkeersveiligheid te zijn, de andere keer doet hij een vlammend betoog tegen de toepassing van trajectcontrole. De ene keer stemt hij vóór de wijziging van de signalisatievergunning van de N28, de andere keer tegen. De ene keer stemt hij vóór een uitbreiding van de waardegrens waarbinnen het College van burgemeester en Schepenen zelf kan beslissen, de andere keer tegen.
In april 2014 vraagt Peter Lacres om zijn bevoegdheid van sport naar iemand anders over te dragen. De materie ligt hem niet (volgens zijn eigen verklaring in de pers). In realiteit is het dossier te ingewikkeld omdat er bouwkundige en stedenbouwkundige problemen zijn met het terrein waar hij geen vat op krijgt. Ondertussen hebben de overige leden van het College die problemen opgelost en nu, als bij wonder, gaat hij de sporthal met zijn nieuwe vrienden wel zetten!
Hij verwijt de gemeente een gebrek aan communicatie. Waarschijnlijk is hij vergeten dat hij zelf schepen van communicatie is.
Als historici ooit de notulen van het college zouden onderzoeken, zullen ze weinig voorstellen van Peter Lacres vinden. Op dat gebied was het dus moeilijk om het met hem oneens te zijn. Toch eigenaardig voor een schepen die anderen een gebrek aan visie verwijt.
Daar waar in 2012 Peter Lacres zweerde bij ‘de kracht van verandering’ zegt hij nu dat de vorige meerderheid het eigenlijk wel heel goed gedaan heeft! Dat is meer dan een bocht van 180°.
Op de laatste gemeenteraad stemde hij samen met CD&V spa een beslissing om de beslissingsbevoegdheid van het college in het kader van overheidsopdrachten te beperken tot 8500 euro. Meer nog, voor openbare werken moet er zelfs altijd naar de gemeenteraad gegaan worden.
In geen enkele gemeente hanteert men zulke lage bedragen.
Een dienst openbare werken bijvoorbeeld moet snel en efficient kunnen handelen. Soms autonoom, soms na een beslissing van het college. Deze dienst wordt nu vleugellam gemaakt. Alle beslissingen , zoals de aankoop van een grasmachine ,het leveren van brandstof, het aankopen van werkschoenen voor de arbeiders,… zullen aan de gemeenteraad moeten voorgelegd worden. Anderhalve maand wachten. Is dit efficient werken ?
Dit druist in tegen alle regels van een goed bestuur. In Pepingen gaat men in tegen de huidige tijdsgeest van efficientie, klantvriendelijkheid en snelle beslissingen kunnen nemen. Deze maatregelen komen de Pepingse bevolking niet ten goede.
Wordt de burger beter van deze blokkeringspolitie ?
Hopelijk realiseert CD&V wat ze teweegbrengt.
Haar eigen evolutie hangt ook aan een draadje. Ze is afhankelijk van Peter Lacres, of hoe een man van amper 155 bolletjes alles in de soep kan doen draaien !
